Gered van de sloop.
Er was niet veel meer over van deze ooit zo glorieuze tweemaster toen ze terug kwam naar Nederland. Ze was verrot en verroest door achterstallig onderhoud en het zoute water waar ze jaren in heeft gedobberd. Maar gelukkig is ze met veel liefde, tijd en geduld weer helemaal de oude geworden.
Gebouwd in 1912.
De koftjalk is gebouwd in opdracht van Harmannus Schling (Groningen) onder de naam ‘Lammechiena II’. Jarenlang voer het schip naar het Oostzeegebied om hout te vervoeren. Het was een vruchtbare tijd, maar uiteindelijk wordt ze in 2000 toch afgekeurd door de scheepsvaartinspectie. De tjalk ligt namelijk, als zandzuiger, afgedankt in de haven van Palermo.
Terug naar Nederland.
Gelukkig waren er in Nederland een aantal liefhebbers die het niet over hun hart konden verkrijgen om één van de laatst overgebleven koftjalken zo te laten vergaan. Zodoende werd ze in 2002 in een Duits dokschip naar Rotterdam gebracht. Vier jaar later is ze gekocht door Jelle Talsma en André Hamstra, welke later Stichting Tromp hebben opgericht. Haar naam is officieel weer omgedoopt naar ‘Tromp’ en ze keerde na 95 jaar weer terug naar haar thuishaven Groningen.
De restauratie.
De restauratie vond plaats bij ons eigen droogdok. Dit gebeurde in samenwerking met mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt. Het doel was het schip zoveel mogelijk in originele staat te herstellen, zowel van binnen als van buiten. Dit is gedaan op basis van de tekeningen die van 1912 tot 1927 in detail zijn bijgehouden. In 2016 is was de restauratie zo goed als klaar en we kunnen stellen dat het doel met succes is behaald!
Benieuwd naar de hele geschiedenis van de Tromp? Klik dan hier.
